در عصر دانش و نو آوري، نظام آموزشي هر كشوري در تلاش است تا به عنوان يكي از مهمترين اركان موثر در توسعه پايدار، سهم خويش را در تثبيت توسعه مبتني بر دانايي ادا نمايد. بي شك رسيدن به اين مهم مستلزم توجه اساسي و متوازن به مولفه هاي موثر و اصلي چرخه علم يعني آموزش، پژوهش و فنآوري است. در آن صورت مديريت قادر است نقش هدايتي، نظارتي و حمايتي خود را در ايجاد تحولات زير بنايي، در روند توسعه علمي كشور تعادل بخشد دانشگاه پيام نور نيز با توجه به رسالت اصلي خويش كه ارائه و توسعه سامانه آموزش هاي باز، از راه دور و مجازي مي باشد به عنوان اولين و بزرگترين دانشگاه باز در ايران، به منظور ارائه روش هاي نوين اين سامانه آموزشي، نيازمند دسترسي به نتايج  پژوهشي محققان و متخصصان و صاحب نظران مي باشد. طبيعي است توسعه منطقي و علمي وقتي محقق مي شود كه هر نوع تصميمي در برنامه ريزي هاي مديريتي مبتني بر آسيب شناسي و كنكاش هاي علمي استوار باشد. به همين دليل از دير باز ضرورت وجود يك مركز علمي و پژوهشي به منظور انجام مطالعات راهبردي دراين دانشگاه احساس مي شد. در اين راستا، پژوهشكده آموزش باز و از دور در سال 1382 به پيشنهاد سازمان مركزي دانشگاه پيام نور به تصويب شوراي گسترش آموزش عالي وزارت علوم ، تحقيقات و فنآوري رسيد كه فعاليت هاي خود را در چهار گروه پژوهشي با عناوين ذيل دنبال مي‌نمايد:

1-      گروه پژوهشي آينده پژوهي در آموزش باز و از دور

2-      گروه پژوهشي توليد علم در آموزش باز و از دور

3-      گروه پژوهشي علم سنجي در آموزش باز و از دور

4-      گروه پژوهشي فناوري يادگيري در آموزش باز و از دور

 

دستيابي به آخرين دستاوردهاي علمي، پژوهشي و فناوري به منظور توسعه پايدار آموزش هاي باز و از دور در راستاي نائل شدن دانشگاه پيام نور به قطب علمي آموزش هاي باز و از دور در منطقه (آسياي جنوب غربي)

 

 

1-شناسايي وضع موجود ، آسيب شناسي و پايش روند تحولات آموزش باز و از دور در ايران و جهان با روش هاي آينده پژوهي.

2-بومي سازي مولفه هاي آموزش باز و از دور با عنايت به جنبش نرم افزاري و بهينه سازي توليدات علمي دانشگاه.

3-ديده باني و رصد مستمر علمي و اعتبار سنجي بر روند دانايي دانشگاه پيام نور .

4-دسترسي به روش هاي نوين آموزشي بر اساس آخرين دستاوردهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات.