در طول مرحله اول دستور کنترل حرکت، بسیاری از مدرسان پزشکی در انطباق با روش‌های آموزش و یادگیری آنلاین که توسط دستورالعمل‌های سازمانی اجباری شده بود، مشکل داشتند. برخی از این مدرسین، پزشکان بالینی هستند که باید بین کار بالینی و تدریس چشم‌بندی کنند (کار شگفت‌انگیزی انجام دهند و چند کار را با هم انجام دهند) و یک تطبیق دو هفته‌ای در این دوره را کافی نمی‌دانند. علاوه بر این، تبدیل یادگیری حضوری سنتی به فرمت‌های آنلاین برای برنامه‌های بالینی در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، نتایج یادگیری را کاهش می‌دهد، بویژه در رابطه با مواردی که به کاربردهای بالینی و کسب مهارت‌های جدید مربوط می‌گردند. این سرمقاله تأثیر محدودیت‌های حرکتی بر آموزش و یادگیری پزشکی، جایگزین‌ها و چالش‌ها و راه پیش‌رو را مورد بحث قرار می‌دهد.