برخی کشورها در مقابله با ویروس کرونا، آموزش حضوری را با آموزش از راه دور جایگزین کرده‌اند. این شکل از آموزش از راه دور با آموزش از راه دور متعارف متفاوت است: بطور ناگهانی، بدون آمادگی و با اجبار اجرا می‌شود، به سمت تحصیلات هجوم می‌آورد و یک پدیده مورد بحث جهانی را تشکیل می‌دهد. این مقاله چارچوبی مفهومی برای این آموزش ایجاد می‌کند و به این سؤال می‌پردازد: پیامدهای اجرای آموزش از راه دور در طول دوران شیوع ویروس کرونا چیست؟ این امر فرهنگ عرب را هدف قرار می‌دهد، اگرچه جهانی شدن و رسانه‌ها ممکن است هر گونه تنوع بین فرهنگی اساسی را با هم هماهنگ کرده باشند. پیامدهای مختلفی از طریق تجزیه و تحلیل پست‌های رسانه‌های اجتماعی، کلاس‌های آنلاین و مصاحبه‌ها مطرح شده‌اند. با توجه به پیامدهای اجتماعی و فرهنگی، برخی ممکن است در راستای ملاحظات ایدئولوژیک، این آموزش را از طریق تبلیغات، شایعه و طنز تحمل، حمایت، رد یا تضعیف کنند. با توجه به پیامدهای آموزشی و روانی، عدم آمادگی و ناتوانی ممکن است آموزش را به خطر بیندازد. علاوه بر این، ماندن در خانه ممکن است مشکلاتی (از جمله، استرس ناشی از بیماری همه‌گیر، اضطراب، افسردگی، خشونت خانگی، طلاق و بارداری) را به همراه داشته باشد که مانع از یادگیری دانشجویان و تدریس مربیان می‌شوند. در مورد پیامدهای رویه‌ای و لجستیکی، برخی از زمینه‌های عربی ممکن است از نظر دیجیتالی آماده‌تر از زمینه‌های غیر عربی باشند. علاوه بر این، ذی‌نفعان ممکن است تلاش‌های خود را برای کسب سود، اخلاقی یا غیراخلاقی، از تقاضای بیش از حد برای این آموزش تشدید کنند. آموزش از راه دور یکی از چندین طرح فاصله‌گذاری اجتماعی است که اعراب علی‌رغم نزدیکی اجتماعی ریشه دارشان، الزام و تعهد به جدایی و فاصله، و ایجاد فاصله غیرمتعارف از آن استقبال کرده‌اند.