فناوری‌های آموزشی مدرن را می‌توان به عنوان تجهیزات کاربردی و کافی برای ارائه وظایف آموزشی که استفاده از زبان معتبر را شبیه‌سازی می‌کنند، تلقی نمود. از طریق یک رویه تعریف ‌شده می‌توان فعالیت‌های یادگیری را در جریانی از دستگاه‌های مبتنی بر فناوری برای تغییر، دستکاری و کنترل محیط‌های آموزشی فراگیران ارائه نمود. چالش امروز استادان از بهترین روش تدریس به بهترین دستگاه آموزشی تبدیل شده است. یکی از مهم‌ترین انواع این پتانسیل‌ها دوره‌های آموزشی آزاد گسترده آنلاین (MOOC) است. در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به آن شده است که برگرفته از جنبش منابع آموزشی باز (OER) است. به منظور بررسی اثربخشی این گونه برنامه‌ها، این روش ترکیبی و مطالعه طراحی متوالی توضیحی یک برنامه آموزشی مبتنی بر MOOC را در دانشگاه باقرالعلوم ایران ارزیابی نمود. سی و هشت فراگیر سطوح دانشگاهی در این مطالعه شرکت کردند. از میان آن‌ها 20 فراگیر در برنامه آموزشی مبتنی بر MOOC و 18 فراگیر در کلاس زبان انگلیسی معمولی شرکت کردند. به منظور دستیابی به داده‌های جامع از پیش آزمون/پس آزمون و مصاحبه استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که برنامه‌های آموزشی مبتنی بر MOOC فرصت‌های قابل توجهی را برای فراگیران فراهم می‌آورند. همراه با چنین فرصت‌هایی، این دستگاه‌های آموزشی مبتنی بر فناوری جدید، چالش‌هایی را برای ذی‌نفعان، سیاست‌گذاران، معلمان و فراگیران ایجاد می‌کنند که ممکن است توسعه فراگیران را در مسیر اقداماتشان محدود کنند. بحث‌ها و مراحل اجرایی مورد بحث قرار می‌گیرند.