فناوری پیشرفت‌های شگرفی را در آموزش آنلاین به ارمغان آورده است و باعث تحول در شیوه‌های آموزشی آنلاین شده است. یادگیری آنلاین در گذشته با استفاده از رویکرد سنتی معلم‌محور، غیرفعال بود. با این حال، با ابزارهای موجود امروزی، می‌تواند فعال، مشارکتی و معنادار باشد. یک کار به خوبی توسعه یافته می‌تواند فراگیران را به سمت مشاهده، تفکر، استراتژی و برنامه‌ریزی یادگیری خود سوق دهد. این مقاله تلاش یک مربی انگلیسی به عنوان زبان دوم (ESL) را برای تقویت یادگیری تعاملی و انعکاسی در بین زبان‌آموزان از راه دور در یک دانشگاه دولتی در مالزی توصیف می‌کند که در چارچوب پیشنهادی سالمون (2004) کار می‌کند. نویسندگان دریافتند که برنامه‌ریزی مناسب و نظارت دقیق بر یک فعالیت نوشتاری که شامل یادگیری تعاملی و انعکاسی می‌شود، به افزایش آگاهی دانشجویان از فرآیند یادگیری خود کمک کرده و در نتیجه، به آن‌ها کمک می‌کند تا مسئولیت بیشتری نسبت به یادگیری خود داشته باشند. دانشجویان مزایای شناختی قابل توجه و همچنین مهارت‌های یادگیری عملی ارزشمندی را از طریق بحث‌های آنلاین بدست آوردند. با این حال، چالش‌هایی در اجرای وظیفه نوشتن برای ترویج این شکل از یادگیری وجود داشت، از جمله تعهدات حرفه‌ای و خانوادگی دانشجویان و نگرش‌های فرهنگی و همچنین موانع ارتباطی در محیط آنلاین. به منظور غلبه بر این چالش‌ها، نویسندگان موارد زیر را توصیه می‌کنند: اطمینان از راهنمایی توسط مربی، اجرای مشارکت اجباری، رسیدگی سریع به مشکلات فنی، شروع آموزش استراتژیک قبل از شروع کار، و اجرای آموزش گروهی با هر مربی که نقش‌های خاصی را بر عهده می‌گیرد.