امروزه اینترنت به خوبی شناخته شده است، با این حال، دانشجویان آموزش عالی از راه دور که در مناطق دورافتاده روستایی زندگی می‌کنند، هنوز نتوانسته‌اند از مزایای این رسانه به نحو مطلوب در راستای فرآیند یادگیری خود استفاده کنند. دانشجویان برای دسترسی به اینترنت باید به حداقل پیش‌نیازها دسترسی داشته باشند: وجود دستگاه‌های کافی و قابلیت‌های کافی. دانشجویان در راستای اهداف آموزشی، از اینترنت برای برآوردن اطلاعات خود و برآوردن نیازهای یادگیری، تسهیل ارتباطات بین فردی و ارائه گروه‌های بحث و همچنین ارتباط با دوستان در رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. این پژوهش با استفاده از روش مدل معادلات ساختاری با هدف تحلیل رابطه بین دسترسی به اینترنت و استفاده از آن در بهبود یادگیری خودراهبری دانشجویان انجام شده است. این نظرسنجی در هفت منطقه در دفتر منطقه‌ای سوراکارتا دانشگاه آزاد اندونزی با حجم نمونه 320 پاسخ‌دهنده انجام شده است. نتایج نشان می‌دهد که نرخ استفاده از اینترنت به دلیل محدودیت امکانات اینترنت که بر دانش و تمایل دانشجویان به دسترسی به اینترنت تأثیر می‌گذارد، همچنان پایین است. یک استراتژی موثر در بهبود استفاده از اینترنت از سوی دانشجویان این است که از رسانه‌های اجتماعی که می‌توان از طریق تلفن‌های همراه به آن‌ها دسترسی داشت، به عنوان راهنما استفاده شود.