این مقاله یک بررسی فراترکیبی از رویکردهای مربوط به سنجش کیفیت آموزش آنلاین (QOE) ارائه می‌دهد. به منظور بررسی مجموعه دانش موجود، از یک روش کیفی برای بررسی این مطلب استفاده شد که کیفیت آموزش آنلاین از چه چیزی تشکیل شده است و چگونه این مفهوم از طریق ادبیات سنجیده می‌شود. برای دستیابی به این هدف، در مجموع 112 نشریه بین سال‌های 2000 و 2017 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می‌دهد که فاکتورهای QOE بیشتر بر منابع، ورودی و فرآیندهای آموزش آنلاین (OE) در این ادبیات متمرکز شده‌اند. شواهدی برای رویکردهای خروجی و نتیجه‌گرا جهت شناسایی و اندازه‌گیری فاکتورهای کیفیت وجود ندارد. بیشتر رویکردها بر دیدگاه‌های دانشجویان متمرکز هستند، و دیدگاه‌های اساتید و مدیران کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند و تمرکز بسیار کمی بر روی دیدگاه‌های طراحان، کارفرمایان و مشتریان وجود دارد. فقدان یک دیدگاه یکپارچه از QOE نه تنها در تعریف آن، بلکه در رویکردهای سنجش آن نیز یک مسئله کلیدی است.