در مطالعه حاضر، مدل رضایت دانشجویان آموزش از راه دور، که به عنوان یک مدل معادلات ساختاری برآورد می‌شود، برای درک بهتر آنچه که رضایت دانشجویان را از محیط‌های یادگیری آنلاین پیش‌بینی می‌کند، پیشنهاد شده است. در پژوهش حاضر، متغیرهای زیر بر اساس مدل پذیرش فناوری (TAM) (Davis, Bagozzi, & Warshaw, 1989) و ادبیات مورد استفاده قرار می‌گیرند: دانش رایانه، انعطاف‌پذیری آموزش از راه دور، سودمندی آموزش از راه دور، و رضایت از آموزش از راه دور. نتایج نشان می‌دهد که تا زمانی که دانشجویان مهارت‌های استفاده از ابزارهای آنلاین را داشته باشند و درک کنند که آموزش از راه دور راهی مفید و انعطاف‌پذیر برای یادگیری، برقراری ارتباط و به اشتراک‌گذاری است، لذت آن‌ها از آموزش آنلاین ارتقا می‌یابد. در نهایت، این رضایت ممکن است منجر به سطوح بالاتر تعامل، یادگیری و موفقیت در محیط آموزش از راه دور شود. داده‌های جمع‌آوری شده از 195 دانشجوی مقطع کارشناسی با استفاده از نرم‌افزار آماری بسته آماری علوم اجتماعی و تجزیه و تحلیل سازه‌های لحظه‌ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پیامدهای یافته‌های مطالعه حاضر برای مربیان، شاغلین و مؤسساتی که قصد ارائه دوره‌های آموزش از راه دور را دارند یا در حال حاضر چنین دوره‌هایی را ارائه می‌دهند، بسیار مهم است.